تأثیر شخصیت در قراردادها با مطالعه تطبیقی در حقوق ایران و انگلیس با تأکید بر رویه قضایی

چنان‌که می­دانیم شخصیت یکی از اجزای مهم قرارداد در همه سیستم­های حقوقی است. این مقاله تأثیر شخصیت را در دو سیستم حقوقی ایران و انگلیس موردِبررسی قرار می­دهد. در برخی قراردادها شخصیت نقش مهمی را ایفاء می‌کند از قبیل نکاح و عطایا؛ اما در قراردادهای دیگر این تأثیر این‌گونه نیست. در ماده 201 ق.م ایران مقرر شده که «اشتباه در شخص طرف معامله به صحت معامله خلل وارد نمی­آورد مگر درمواردی‌که شخصیت طرف علت عمده انعقاد عقد بوده باشد.» همچنین برطبق حقوق کامن‌لا علت، مهم است. به‌عبارت‌دیگر وقتی اشتباه در شخصیت طرفین رخ دهد به‌عنوان اشتباه در جوهر و اساسِ قرارداد است که می­تواند همة این‌گونه قراردادها (قراردادهایی را که شخصیت علت عمدة انعقاد عقد است) را مخدوش نماید. زیرا در این قراردادها شخصیت از اجزای اساسی است که پایة انعقاد عقد را تشکیل می­دهد و فقدان آن (نبودن شخصیت مقصود) موجب بطلان قرارداد می­شود. این گفته دقیقاً مصداق گفتة فقهاست که ازاین‌مورد تعبیر به وصف جوهری و ذاتی می­کنند.